اصول به كارگرفته شده در پژوهش هاي توصيفي، با اصول پژوهش هاي ميداني، مقداري متفاوت است. ساختار پژوهش های توصیفی معمولا به شکل زیر است:
مقدمه
آنچه در مقدمه يك مقاله تحقيق كتابخانه اي وجود دارد - مثل تحقيفات ميداني - كلياتي است كه بايد قبل از شروع بحث برای خواننده مشخص شود؛ مانند تبيين ضرورت انجام آن، تعريف و بيان مسئله تحقيق و اهدافي كه اين تحقيق به دنبال دارد.
همچنين خلاصه اي از سابقه بحث - كه به طور مستقيم مرتبط با موضوع است – باید ذکر شود و در نهايت توضيح این که مقاله به دنبال كشف يا به دستآوردن چه مسئلهاي است یا درواقع ، مجهولات يا سؤال هاي مقاله چیست؟
طرح بحث (متن)
قسمت مهم مقاله رو شامل میشه و در اين بخش، مؤلف وارد اصل مسئله ميشود. در اينجا بايد با توجه به موضوعي كه مقاله در پي تحقيق آن است، عناوين فرعي تر از هم متمايز گردند.
محقق اين قسمت از بحث، بايد اصول مهم قواعد محتوايي مقاله را مورد توجه قراردهد و سعي كند آنها را مراعات نمايد؛ اصولي مانند: مستدل و منطقي بودن ، منظم و منسجم بودن، ارتباط منطقي بين عناوين فرعي تر در مسئله، تناسب بحث با عنوان اصلي، خلاقيت و نوآوري در محتوا مقاله، مستند بودن بحث به نظريه هاي علمي و ديني، جلوگيري از حاشيه روي افراطي و اجتناب از كلي گويي كه به انحراف بحث از مسير اصلي ميانجامد و موجب خستگي خواننده ميشود و همچنين پرهيز از خلاصه گويي كه به ابهام در فهم مي انجامد، رعايت امانت حقوق مؤلفان، اجتناب از استناد دادن به صورت افراطي، توجهداشتن به ابعاد مختلف مسئله و امثال اينها.
نتيجه گيري
در اين قسمت محقق بايد به نتيجه معقول، منطقي برسد. همچنین نداشتن تعصب و سوگيري غيرمنصفانه در نتيجه گيري، ارائه پيشنهادهايي براي تحقيقات آينده، ارتباط دادن نتايج با مباحث مطرح شده در مقاله، مشخصكردن نقش نتايج در پيش برد علوم بنيادي و كاربردي و امثال آن، از جمله مواردي است كه محقق بايد به آنها توجه داشته باشد.
ثبت دیدگاه جدید
دیدگاه ها