آشنایی با پیکربندی اجزای متن در مقالات علمی

یک متن منسجم، معنی دار و روشن با رعایت یک رشته قواعد غالباً تجربی و عرفی ساخته می شود. البته چگونگی این قواعد با توجه به نوع متن بسیار متفاوت هستند. به عنوان مثال تنظیم متنی توصیفی در مقایسه با متنی که وجه تحلیلی و استدلالی دارد از قواعد یکسانی پیروی نمی کنند.

  اگر متن نیازمند مقایسه و مقابله داده‌ها، اطلا‌عات و شواهد گردآوری شده است، و در پی توضیح همسانی ها و ناهمسانی هاست، در این‌گونه موارد نخست داده‌ها و اطلا‌عات و شواهد مربوط باید هم جنس و هم قیاس گردند.

 جایی که متن به بررسی روابط علت و معلولی می‌پردازد، علت و معلولهای متعدد مورد بررسی باید به دقت تفکیک گردد و برای هر مقوله علت و معلول، برحسب ماهیت آنها عنوانی مشخص و منحصر به فرد تعیین نمود.

  طرح موضوعات در متن نیز نیازمند رعایت ترتیب خاصی است که اهمیت طرح مطلب آن را مشخص می کند. ممکن است طرح به گونه ای باشد که باید با مطالب مهمتر آغاز کرد و به تدریج به مطالب کم اهمیت تر پرداخت، یا ترتیب و تقدم زمانی را ملاک قرار داد. که هر یک از این شیوه ها با توجه به موضوع متن مشخص می شوند.

 متن باید طبقه بندی شود. برای مثال اگر موضوع آن بحث و بررسی ایدئولوژی سیاسی است می توان متن و بحث و بررسی های مربوط به آن را به قسمتهای مختلف کمونیسم، سوسیالیسم، توتالیتاریسم، فاشیسم، آنارشیسم و لیبرالیسم طبقه بندی کرد.

   متن از اجزای مختلفی تشکیل می شود که عبارتند از: سرفصل، بند یا پاراگراف و جمله. این اجزا با توجه به موضوع یا طیف مخاطبان یا اندازه متن، تغییر می کنند.

   سرفصل: متن برحسب تنوع موضوعی آن به سرفصلهای متعددی تقسیم می‌شود. تعیین سرفصلها از نظر تفکیک موضوعهای مورد بحث در مقاله و پیشگیری از آشفتگی متن دارای اهمیت بسیار است. توصیه می‌شود تا زمانی که سرفصلها تعیین نشده‌اند از اقدام به تنظیم متن خودداری شود.

 بند (پاراگراف): هر سرفصل از تعدادی بند تشکیل شده است. هر بند یک مفهوم و موضوع یگانه را توضیح می دهد و از تعدادی جمله که مفهوم بند خود را بسط می دهند تشکیل شده است. خواننده باید با مطالعه بند جدید، مرحله جدیدی از پیشرفت مقاله را درک کند. بند مطلوب بندی است که پیام اصلی بند را به خواننده منتقل کند. مطلبی که حاوی این پیام نباشد، نمی تواند در این بند جایی داشته باشد. هر بند باید با بند بعدی پیوند منطقی داشته باشد، به نحوی که سرانجام آغاز و پایان مقاله به هم برسد؛ ضمن اینکه هربند باید به یک موضوع بپردازد.

 برای حفظ توالی بند سه شیوه بکار می‌رود. روش قیاسی: روشی است که ابتدا اندیشه اصلی بیان می شود، سپس بقیه بند به مثابه شواهد و مصادیق آن تلقی می‌گردد. روش استقرایی: روشی که بند با بیان و توصیف اجزا و عناصر آن ادامه می یابد تا به اندیشه اصلی برسد. روش سوم: ممکن است نوع استدلا‌ل ایجاب کند که هر دو روش به صورت یکجا در بندی واحد بکار رود.

باید مراقب طول بند بود و از تکرار مطالب در بندهای متعدد پرهیز کرد.

   جمله: هر بند از تعدادی جمله تشکیل می شود. هر گاه پیام اصلی مقاله در جمله ای واحد در یک بند بیان شود، آن جمله را «جمله اصلی» می نامند. این جمله ممکن است در آغاز، میان یا پایان بند بیاید. اما توصیه می شود که آن را در آغاز بند ذکر کنید. در این صورت برای خواننده و نیز نویسنده، یک راهنمای مفید خواهد بود. زیرا نویسنده خواهد دانست که آن بند را باید به توضیح چه موضوعی اختصاص دهد و خواننده نیز به موضوع بند به راحتی پی می برد.

 سایر جمله‌های بند را که به تشریح و بازگشودن پیام جمله اصلی می پردازند «جملا‌ت پشتیبان» می‌خوانند. اگر بند دارای جمله اصلی نباشد، پیام اصلی به طور ضمنی در بند بیان می شود و در یک جمله گفته نمی شود. جمله آخر هربند نیز در پی بسط موضوع در طول بند، باید جمله آغاز بند را تایید و اعتبار موضوع آن را در ذهن خواننده تقویت کند.

 #service_formatting

#post_62

#post_84

اگر مطلب برای شما مفید بود ، دیدگاه خود را ثبت بفرمایید.

تماس با مشاور پژوهشی ریسرچ ادیتور : 07191009198  - داخلی شماره 3

***در صورتی که قصد انجام ادیت یا ترجمه  مقاله یا استاندارد سازی ، و یا سایر موارد مربوط به فرمت و استایل مقاله خود را دارید ، میتوانید برای استفاده از این خدمت یک سفارش ثبت کنید و با هزینه ای پایین و با صرف زمان اندک این مورد را برای مقاله یا پایان نامه خود اجرا کنید***